Στην Ερώτηση του Αυγούστου, το θέμα της οποίας πρότεινε η Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης και μέλος του Ελληνικού Πάνελ Οικονομολόγων Δάφνη Νικολίτσα, απάντησαν συνολικά 33 Ελληνίδες και Έλληνες οικονομολόγοι.
Από αυτούς το 66% συμφωνεί ότι τον τελικό λόγο στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού πρέπει να έχει η κυβέρνηση, ενώ το 18% προκρίνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Μεταξύ των δύο επιλογών τοποθετήθηκε το 15% των απαντησάντων (το τελικό άθροισμα είναι 99% λόγω στρογγυλοποίησης).
Οι απαντήσεις των μελών του Πάνελ αναλυτικά ανά ερώτηση.
(Ψήφος: 1= Διαφωνώ απολύτως, 5=Συμφωνώ απολύτως & Βαθμός βεβαιότητας: 1=Καθόλου βέβαιος-α, 5=Απολύτως βέβαιος-α).
Ονοματεπώνυμο | Φορέας | Απάντηση | Βεβαιότητα | Προαιρετικό σχόλιο |
---|---|---|---|---|
Δημήτρης Βαγιανός | London School of Economics | 1 | 5 | Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να προσδιορίζεται από την κυβέρνηση, κατόπιν πρότασης επιτροπής ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων. Η συμμετοχή της κυβέρνησης διασφαλίζει ότι στη διαπραγμάτευση λαμβάνονται υπόψη και τα συμφέροντα των ανέργων, κάτι που δεν διασφαλίζεται (τόσο θεωρητικά όσο και στην πράξη) όταν η διαπραγμάτευση γίνεται μόνο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. |
Ιωάννης Βενέτης | Πανεπιστήμιο Πατρών | 3 | 2 | Αντιγράφω από ilo.org "Independent experts, who represent the general interest of the country, and national statistical offices also play a key role. Sufficient resources should be devoted to the collection of wage statistics and other relevant data, as employers and workers' organizations need to have access in advance to relevant information as a basis for formulating their views." |
Χάρης Βλάδος | Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και Πανεπιστήμιο Λευκωσίας | 1 | 4 | Ο προσδιορισμός του κατώτατου μισθού είναι προτιμότερο να γίνεται από την κυβέρνηση, υπό το φως των προτάσεων των κοινωνικών εταίρων και σχετικών επιστημονικών μελετών και εισηγήσεων. Φυσικά πρέπει στον προσδιορισμό του να λαμβάνονται πάντοτε υπόψιν οι πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας και, κυρίως, το πιεστικό ζητούμενο διατήρησης και ενίσχυσης, όσο είναι δυνατόν, της ανταγωνιστικότητας της. Ο καθορισμός του κατώτατου μισθού δεν πρέπει να είναι ζήτημα "προεκλογικών προτεραιοτήτων" αλλά μηχανισμός που αποτυπώνει την εξελικτική δυναμική της πραγματικής οικονομίας μιας χώρας. |
Μανόλης Γαλενιανός | Royal Holloway, University of London | 2 | 4 | |
Σωτήρης Γεωργανάς | City, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου | 2 | 2 | Εξαρτάται από τον ορθολογισμό των εταίρων, της κυβέρνησης, αλλά και τις διαπραγματευτικές δυνάμεις των παικτών. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει γενικότερη εικόνα της οικονομίας, θα έπρεπε να είναι σε θέση να επιλέγει πιο σωστά το επίπεδο του κατώτατου μισθού. Αλλά βέβαια δεν είναι όλες οι κυβερνήσεις ορθολογικές. Πιο σημαντικό για μένα είναι οι εθνικές συμβάσεις να μην είναι πολύ περιοριστικές σε κλάδους και περιοχές που έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Δεν είναι ίδιες οι δυνατότητες και συνθήκες στην αγορά πχ υπαλλήλων στην Μύκονο και εργατών στο Νευροκόπι. |
Νίκος Γεωργαντζής | Burgundy School of Business, Dijon-Γαλλία | 3 | 4 | Όταν ένα από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη μιας διαπραγμάτευσης έχει μια ασύμμετρα (έως και απόλυτα) πλεονεκτική θέση που επιτρέπει τη σχεδόν μονομερή επιβολή του τελικού αποτελέσματος, τα δύο προτεινόμενα σενάρια έχουν ασήμαντη διαφορά. |
Χρήστος Γκενάκος | University of Cambridge και Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών | 1 | 5 | |
Δημήτρης Δεμέκας | Institute of Global Affairs, LSE; Special Adviser to the Bank of England; independent consultant | 1 | 5 | |
Χρήστος Καμπόλης | IMD - Institute for Management Development | 2 | 4 | |
Σωτήρης Καρκαλάκος | Πανεπιστήμιο Πειραιά | 1 | 5 | |
Σπύρος Λαπατσιώρας | Πανεπιστήμιο Κρήτης | 4 | 5 | |
Θεόδωρος Π. Λιανός | Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών | 1 | 1 | |
Παναγιώτης Λιαργκόβας | Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) & Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου | 2 | 2 | |
Μάνος Ματσαγγάνης | Πολυτεχνείο Μιλάνου | 2 | 4 | Το σημερινό σύστημα λειτουργεί σωστά υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση σταθμίζει με διαφανή τρόπο τις (αντιτιθέμενες) εισηγήσεις των κοινωνικών εταίρων, λαμβάνοντας υπόψη και τα συμφέροντα των ανέργων. Η κυβέρνηση ορίζει το εθνικό κατώτατο μισθολογικό όριο, επιτρέποντας στους κοινωνικούς εταίρους να διαπραγματεύονται υψηλότερους κατώτατους μισθούς σε επίπεδο κλάδου ή επιχείρησης. |
Κώστας Μεγήρ | Yale University | 2 | 2 | |
Δημήτρης Μόσχος | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών | 4 | 4 | |
Γεώργιος Κ. Μπήτρος | Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών | 1 | 5 | Η κυβέρνηση γνωρίζει καλύτερα από τους αποκαλούμενους "κοινωνικούς εταίρους" ποιος κατώτερος μισθός, και συνεπώς πόση ανεργία, είναι πολιτικά συνεπής με τη δημοσιονομική και τη νομισματική πολιτική που ακολουθεί. Επομένως δεν βλέπω γιατί να επιτρέψει στους τελευταίους να αποφασίζουν αποσυντονιστικά ή, αλλιώς, να της "χαλούν τη σούπα". |
Δάφνη Νικολίτσα | Πανεπιστήμιο Κρήτης | 4 | 5 | |
Μάνθος Ντελής | Montpellier Business School | 3 | 5 | |
Μιράντα Ξαφά | CIGI, ΚΕΦίΜ | 2 | 4 | Οι παραγωγοί μη εμπορεύσιμων αγαθών & υπηρεσιών έχουν κίνητρο να δεχθούν υπέρογκες μισθολογικές αυξήσεις εφόσον τις μετακυλύουν στους καταναλωτές. Αυτό ακριβώς συνέβη την περίοδο προ μνημονίων με τα γνωστά αποτελέσματα. |
Νίκος Οικονομίδης | Stern School of Business, NYU | 1 | 5 | Θα ήταν αστείο να καθορίζουν οι εργαζόμενοι τον μισθό τους. Ούτε στην ΕΣΣΔ δεν γινόταν αυτό. |
Γεώργιος Πάνος | University of Glasgow | 1 | 5 | |
Θεολόγος Παντελίδης | Πανεπιστήμιο Μακεδονίας | 2 | 4 | |
Αθανάσιος Π. Παπαδόπουλος | Πανεπιστήμιο Κρήτης | 5 | 5 | |
Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση | Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών | 5 | 5 | Με τον όρο ότι η τελική απόφαση θα είναι στην ουσία "INCLUSIVE''. |
Στέλιος Περράκης | Concordia University | 3 | 5 | Η απάντηση εξαρτάται από την ισορροπία ανάμεσα στις δυο πλευρές στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, καθώς επίσης και από την αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης. Αν η κυβέρνηση συνδέεται στενά με τη μία ή με την άλλη πλευρά τότε είναι καλύτερο να μην ανακατευτεί στη διαπραγμάτευση. Αν πάλι η μία πλευρά είναι πολύ πιο ισχυρή από την άλλη, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να παίξει τον ρόλο του διαιτητή. |
Βασιλική Σκρέτα | University College London, UT Austin and CEPR | 2 | 4 | |
Θανάσης Στέγγος | University of Guelph | 4 | 5 | |
Αθανάσιος Ταγκαλάκης | Πανεπιστήμιο Πατρών | 2 | 4 | |
Λουκάς Τσούκαλης | ΕΛΙΑΜΕΠ/Sciences Po, Paris | 1 | 5 | |
Μιχάλης Χαλιάσος | Goethe University Frankfurt και CEPR | 1 | 5 | Στα οικονομικά της εργασίας και ιδιαίτερα στο θέμα των ελάχιστων μισθών, πολλές φορές αυτό που φαίνεται σε πολύ κόσμο αντεργατικό είναι στην πραγματικότητα φιλικό προς τους ανέργους και συντελεί στην αύξηση της απασχόλησης. Η κυβέρνηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και τις συστάσεις των ερευνητών, αλλά και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των ανέργων, που δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. |
Γιώργος Χαντζηνικολάου | Τράπεζα Πειραιώς, Χρηματιστήριο, Ένωση Τραπεζών | 3 | 3 | |
Κρίστης Χασάπης | University of Cyprus | 2 | 5 |
Σχετικά άρθρα