Του Mark Jamison
Οι μεγαλύτεροι ίσως να θυμούνται τα σκετσάκια “never mind” της Gilda Radner. Η βασική πλοκή ήταν ότι ο χαρακτήρας της Radner άρχιζε να παραπονιέται για κάποιο θέμα, όπως η Τροπολογία για τα Ίσα Δικαιώματα, την οποία παρεξηγούσε γιατί αντί να ακούσει “Equal Rights Amendment” νόμιζε ότι ήταν “eagle rights amendment”. Στη συνέχεια μάθαινε ότι δεν υπήρχε αυτό το ζήτημα για το οποίο διαμαρτυρόταν, οπότε χαμογελούσε στην κάμερα λέγοντας “Άστο” (never mind). Αν δεν είστε τόσο μεγάλοι ώστε να το θυμάστε, να δυο παραδείγματα.
Η δικτυακή ουδετερότητα θα μπορούσε να είναι το θέμα ενός σκετς της Gilda Radner. Μετά από χρόνια έντονης διαμάχης, διαμαρτυριών, εκτόξευσης κατηγοριών και τα τοιαύτα, η τεχνολογία αφήνει τη δικτυακή ουδετερότητα πίσω της.
Ακολουθούν τουλάχιστον τρεις ενδείξεις ότι η τεχνολογία γίνεται εξυπνότερη από την δικτυακή ουδετερότητα.
Το φαινόμενο 5G
Το 5G είναι η πέμπτη γενιά ασύρματης τεχνολογίας. Τα πρότυπά του βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης, αλλά η τεχνολογία θα υπερβεί τα σημερινά ασύρματα και ενσύρματα δίκτυα, θα πολλαπλασιάσει τη χωρητικότητα, και θα μπορεί να εξυπηρετεί βίντεο υψηλής ποιότητας καθώς και να επιτρέψει την ανάδυση του Διαδικτύου των Πραγμάτων. Και όπως εξηγεί ο Bret Swanson, θα οδηγήσει σε νέα επίπεδα αποτελεσματικότητας και σε νέες καινοτομίες σε ολόκληρη την οικονομία.
Τι σχέση έχει αυτό με τη δικτυακή ουδετερότητα; Το 5G θα χρησιμοποιεί τον τεμαχισμό του δικτύου (network slicing) που επιτρέπει πολλαπλά εικονικά δίκτυα σε μια κοινή υλική υποδομή. Κάθε τεμάχιο μπορεί να προσαρμόζεται για να εξυπηρετεί συγκεκριμένες εφαρμογές, υπηρεσίες, πελάτες, κλπ.
Το τεμαχισμός δικτύου συνεπάγεται το τέλος της αντιμετώπισης όλης της διαδικτυακής κυκλοφορίας με τον ίδιο τρόπο – αν μάλιστα συνέβη αυτό ποτέ – η οποία υποτίθεται ότι ήταν μια από τις θεμελιώδεις αρχές της δικτυακής ουδετερότητας. Το 5G διακηρυκτικά προσαρμόζει το δίκτυο ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα σε διαφορετικούς τύπους κίνησης
Το φαινόμενο Netflix
Όπως εξήγησε νωρίτερα μέσα στη χρονιά ο David Clark, ένας από τους κορυφαίους ειδήμονες για θέματα ανάπτυξης του διαδικτύου από τη δεκαετία του 1970, το Netflix και άλλοι μεγάλοι πάροχοι περιεχομένου παρακάμπτουν το διαδίκτυο. Συγκεκριμένα, χτίζουν ή νοικιάζουν τα δικά τους δίκτυα, που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τις συγκεκριμένες ανάγκες τους και εγκαταλείπουν το δημόσιο διαδίκτυο – το σύστημα δικτύων που απλώς υπόσχονται να προσπαθούν όσο γίνεται καλύτερα να διακινούν το περιεχόμενο – στους υποδεέστερους ανταγωνιστές τους.
Διαβάστε περισσότερα: https://goo.gl/JpnaCH
Σχετικά άρθρα